تحلیل مفهومی روش تربیتی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر

نوع مقاله : علمی-تخصصی

نویسنده

معاون فرهنگی تربیتی دانشگاه بین المللی المصطفی ص- افغانستان

چکیده

نظام تعلیم و تربیت اسلامی شامل مبانی، اهداف، اصول، روش‌ها، عوامل و موانع، ساحت‌ها و ... است. روش تربیت که عبارت از چگونگی مجموعه رفتارهای تربیتی انسان و در مقایسه با اصول تعلیم و تربیت، بایدها جزئی‌تر و رفتاری است، از اجزای مهم نظام تعلیم و تربیت محسوب می‌شود. امر به معروف و نهی از منکر دو فریضهٔ مهم دینی است که قرآن و سنت و ادله عقلی و عقلایی بر ضرورت اجرای آن در جامعه تأکید نموده است. سؤال اصلی تحقیق این است که آیا می‌توان امر به معروف و نهی از منکر را از روش‌های تعلیم و تربیت در اسلام دانست؟ در این تحقیق که با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است، امر به معروف و نهی از منکر به‌عنوان یکی از روش‌های مهم تربیتی در تعلیم و تربیت اسلامی مطرح شده، چیستی و قلمرو مفهومی «روش تربیتی امربه‌معروف و نهی از منکر» از جهات مختلف تاریخی، اخلاقی، فقهی، اجتماعی و تربیتی مورد بحث قرار گرفته و از حیث مفهومی، مراتب امر و نهی تحلیل شده است. سعی شده قلمرو مفهومی آن در تقسیمات ایجادی و اصلاحی، مصرح و غیر مصرح و نیز امر و نهی از حیث آمر و ناهی، مخاطب و محتوا به‌اختصار بحث شود. ورود «فقه تعلیم و تربیت» به مباحث مرتبط با امر به معروف و نهی از منکر از مباحث مهمی است که در سال‌های مورد توجه قرار گرفته و می‌تواند برای نظام تعلیم و تربیت در کشورهای اسلامی بسیار مؤثر و راهگشا باشد.

کلیدواژه‌ها