در این پژوهش با عنوان «نقش مادر در تربیت فرزند» مباحثی بررسی گردیده است که اثبات می‌سازد مادر نقش بیشتری در تربیت فرزند دارد. در این قسمت به یک ساحت تربیت روانی – اجتماعی می‌پردازیم و در قسمت‌های بعد، مباحث دیگری مطرح خواهد شد. روش تحقیق ترکیب یافته است از روش اسنادی و روش زمینه‌یابی با استفاده از ابزار پرسش‌نامه و مصاحبه در چند تا دانشگاه در افغانستان. برای به دست آوردن دیدگاه اسلامی به منابع اسلامی و دیدگاه اندیشمندان مسلمان به آثار آنان مراجعه کرده‌ایم و از این دیدگاه‌ها که به صورت صریح یا غیر صریح درباره نقش مادر در تربیت فرزند بیان گردیده است، به دیدگاه اسلامی دست یافته‌ایم و آنگاه برای به دست آوردن دیدگاه روان‌شناسان به کتاب‌های روان‌شناسی مراجعه گردیده است، و برای اینکه از روش میدانی نیز استفاده شود در بین چند نفر از دانشجویان و طلاب خواهر و برادر پرسشنامه‌ای نیز توزیع گردیده و از آنان نظرسنجی شده است تا نظر دانشجویان نیز به عنوان پدران، مادران یا فرزندان تحصیل کرده نقش مادر در تربیت فرزند بررسی شود. پس از بررسی، از مجموع یافته‌های سه گانه، این نکته به دست آمد که مادر نقش بیشتری در تربیت فرزند دارد از این رو باید در انتخاب مادران آینده دقت صورت بگیرد و در عین حال مادران نیز در قبال تربیت فرزندانشان وظایف بیشتر و مهم‌تری دارند.
)