مادر نقش اساسی در تربیت فرزند دارد، ولی در این مقاله تنها نقش مادر در تربیت عاطفی و اخلاقی فرزند، برجسته شده است. این تحقیق با روش اسنادی و روش زمینه‌یابی با استفاده از ابزار پرسش‌نامه و مصاحبه در چند دانشگاه در افغانستان، صورت گرفته است. برای به دست آوردن دیدگاه اسلامی به منابع اسلامی و دیدگاه اندیشمندان مسلمان، به آثار آنان مراجعه شده و پس از این بررسی و تحلیل، دیدگاه اسلامی استنباط شده است. برای به دست آوردن دیدگاه روان‌شناسان، به کتاب‌های روان‌شناسی مراجعه شده و برای اینکه از روش میدانی نیز استفاده شود، با توزیع پرسشنامه‌ای در میان چند نفر از دانشجویان و طلاب خواهر و برادر، نظرسنجی شده است تا نظر آنان به‌عنوان پدران، مادران یا فرزندان تحصیل‌کرده درباره نقش مادر در تربیت فرزند بررسی شود. یافته‌های تحقیق نشان داد که مادر نسبت به پدر و دیگر مربیان و در همه ساحت‌های تربیتی، نقش برجسته‌تری در تربیت فرزند دارد. ازاین‌رو باید در انتخاب مادران آینده دقت لازم شود. مادران نیز در قبال تربیت فرزندانشان، وظایف بیشتر و مهم‌تری دارند که باید بشناسند و عمل کنند؛ زیرا جامعه در گرو فرزندان آینده است و فرزندان آینده در گرو تربیت مادر و خانواده هستند. در نتیجه جامعه سالم، در گرو مادران وظیفه شناس و با نقش مهم تربیتی است.
)