آمر دیپارتمنت مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه بین المللی المصطفی
10.22034/em4.2025.100614
چکیده
استفاده از مدلهای آموزشی مانند منتورینگ و مربیگری برای کمک به معلمان تازه استخدام شده تأثیر قابل توجهی در رفع خلاهای مسلکی و تربیتی آنها دارد. هدف این مقاله که در ولسوالیهای قرهباغ و مقر ولایت غزنی انجام شده است، بررسی رشد ظرفیت مسلکی و ارتقای دانش معلمان تازهکار پس از اجرای برنامه منتورینگ میباشد. تحقیقات متعدد در سطح جهانی که توسط متخصصان آموزش و پرورش انجام شده، اثربخشی برنامههای منتورینگ و کوچینگ را در رشد ظرفیت معلمان به اثبات رساندهاند. در این پژوهش از روش کیفی بر مبنای نظریه بنیادین استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان، مدیران، کارمندان ارشد و متخصصان آموزشی و تربیتی بوده که از طریق پرسشنامه و انجام مصاحبهها به گروه مورد نظر نظریاتشان در مورد مؤثریت اجرا برنامه منتورینگ بالای معلمان تازهکار مکتبهای محلی در ولسوالیهای قرهباغ و مقر ولایت غزنی بررسی شدهاند. یافتههای تحقیق نشان میدهند که اجرای مدل منتورینگ در ولسوالیهای قرهباغ و مقر ولایت غزنی در رشد ظرفیت مسلکی، افزایش دانش مضمون و مقابله با چالشهای اداری و روانی معلمان تازهکار به مراتب مؤثرتر از روشهای سنتی و کلاسیک آموزش بوده است. به عنوان مثال، معلمان تازهکار که در طول سال از طریق برنامه منتورینگ مشاورههایی برای مقابله با چالشها دریافت کردهاند، این برنامه را مؤثر و مفید دانسته و چالشهای خود را برطرف شدهاند. همچنین، شوق و علاقه آنها به شغل معلمی افزایش یافته است.