تربیت دینی به فرآیند پرورش شناخت و محبت به خداوند و تعبد در برابر او اشاره دارد که در آثار دینی و روایات اسلامی، مورد تأکید است. در این راستا، نقش مادر به‌عنوان اولین و مهم‌ترین مربی فرزندان در طی این فرایند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تحقیقات نشان می‌دهد که مادران با رفتار و نگرش‌های دینی خود، تأثیر عمیقی بر مذهبی شدن فرزندان دارند. در مواردی که مادر و پدر هم‌نظر باشند، تأثیر مثبت بر فرزندان بیشتر است. همچنین، تربیت دینی به‌ویژه در دوران نوزادی و کودکی، تأثیرات ماندگاری بر روح و جان فرزندان دارد. روایات اسلامی تأکید دارند که آینده اعتقادی کودکان در باورها و ایمان مادر نهفته است. دین‌داری مادر به‌عنوان یکی از عوامل کلیدی در تربیت دینی فرزندان شناخته می‌شود. این تحقیق می‌کوشد که با استفاده از روش تحقیق اسنادی و میدانی به این نقش مادر را در تربیت دینی فرزندان را بررسی کند.
)